اما با ظهور طیفی از مدیران که قائل به رفاه و سطح بالای زندگی بودند بتدریج از میان مردم عادی مهاجرت کردند و سبک متفاوتی از زندگی را برگزیدند، نگاه مردم نیز به مرور به این روش زندگی مسئولین عادت کرد. تا اینکه بعد از گذشت چهار دهه از عمر این نظام، آل هاشم، این سید شریف، فصل تازه ای از شیوه مسئولیت را تعریف میکند. تعریفی جدید از رابطه حاکمیت با ملت. البته باید خاطرنشان کرد خاندان معزز آل هاشم همواره در میان مردم زیسته اند و مرجعی برای شنیدن حرف مردم و رفع مشکلات آنها بوده‌اند. ابوی امام جمعه محترم، هنوز هم در محله ای متوسط و در منزلی قدیمی روزگار میگذراند و ساده و صمیمی در مسجد محل حاضر می‌شود و مردم به ایشان با جان و دل اقتدا می‌کنند. امام جمعه با قرار گرفتن در مسیر واقعیتهای اجتماعی خود را به خیل عظیم مردم میرساند. او با رفتارهای عملی خود نشان میدهد که در میان همین مردم عادی است. در شهر روی به هر طرف بچرخانی نشانه ای از رفتارهای سید شریف را میابی. حتی کسانی که میانه ای با این نظام ندارند، اما این مرد بزرگوار را به نیکی دوستش میدارند. امامِ هر روز این شهر، اخلاق را که آرمان اصلی انقلاب است معنا میکند. نماد تبریز را از نابودی حفظ میکند. خطر خشکی دریاچه را نه با مکاتبات مرسوم اداری که با زبان مردم فریاد میزند. وقتی به‌جای بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌های مکرر و فارغ از قراردادهای مرسوم حفاظتی و امنیتی سوار وسائط نقلیه عمومی می‌شود خطر آلودگی هوا را بصورت عملی به مدیران یادآور می‌شود. با دانشجویان، صمیمانه گپ می‌زند و با آنها بر سفره غذا می‌نشیند، به همه مسئولان نشان می‌دهد دانشجو فرزند خوبمان است و باید پدرانه حرفش را شنید و راهنماییش نمود، چرا که جامعه فردا را به همین جوانان خواهیم سپرد. در عین‌حالی که مشکلات مردم را بیان می‌کند و توهین به مردم غیور آذربایجان را بر نمی‌تابد و با قاطعیت تمام خواستار عذرخواهی مسببین می‌شود، اما با درایت و هدایت داهیانه، مجال سوء استفاده را از بدخواهان می‌گیرد. با مردم عادی به نماز جمعه میرود و به مسئولین گوشزد میکند که بدون دیوارکشی، در صفوف یکسان با مردم شهر باید نماز بگذارند. او تبریز را به خوبی می‌شناسد سالهاست که با مردم این شهر مأنوس است. انگار با مردم شهر هم‌خانواده است و این شناخت نه به جهت جایگاه مسئولیتی کنونی که به لحاظ مردمی بودن و در کنار مردم بودن این خاندان نجیب می‌باشد و این رفتارها میتواند شکاف عمیق عاطفی که سالهاست بین مردم و مسئولین فاصله ایجاد نموده، به مهربانی تبدیل کند و مردمی که همواره پشتیبان نظام بوده‌اند و انقلاب و ارکان آن را دوست می‌دارند، اما شاید گلایه هایی دارند، با مسئولین آشتی دهد. بشرطی که مسئولین نیز پیام‌های عملی سید شریف را به گوش جان بشنوند و فارغ از عناوین مدیریتی زانو به زانوی مردم بنشینند.