پدر فوتبال آذربایجان عصر روز پنجشنبه جان به جان آفرین تسلیم کرد.
به گزارش نهال امید، بیوک صباغ متولد ۱۳۱۵ تبریز بود. فوتبال خود را از دوره نوجوانی آغاز کرد و به مدت ۱۰ سال بازیکن و کاپیتان تیم تبریز در مسابقات قهرمانی کشور بود که حاصل آن یک قهرمانی، ۴ مقام دومی و ۵ مقام سوم بود.
صباغ در سال ۱۳۴۲ به تیم ملی دعوت شد و در سفر تیم ملی ایران به کشور روسیه و بازی با چند باشگاه مطرح این کشور به عنوان مدافع در ترکیب تیم ملی ایران قرار داشت.
وی
از بدو تاسیس باشگاه تراکتور در کنار این تیم بود و ۳ سال مربی و بازیکن
تیم تراکتور بود و موفق به کسب ۳ قهرمانی متوالی با تراکتور در تبریز شده و
جام نقرهای شکل بزرگی به نام جام ژول ریمه (اقتباس از جام که بعد از ۳ بار قهرمانی بزریل در جام جهانی به این کشور داده شد) به باشگاه تراکتور اهدا شد که این جام در ویترین افتخارات باشگاه تراکتور همچنان است.
تیم منتخب تبریز در دهه ۴۰ – بیوک صباغ ردیف ایستاده نفر چهارم از راست
صباغ در ۵ دوره لیگ قدسی که برگزار شد، سرمربی تیم منتخب آذربایجانشرقی بود؛ این تیم در سال ۱۳۶۵ به دیدار فینال کشور راه یافته و در نهایت با شکست برابر اصفهان به مقام نایب قهرمانی دست یافت. کار بزرگ صباغ حذف تیم تهران الف که به نوعی تیم ملی ایران بود، میتوان در این مسابقات اشاره کرد.
وی در دهه ۷۰ هدایت تیم ماشینسازی و شهرداری را برعهده داشت و در این ۲ تیم نیز به موفقیتهای قابل ذکری دست یافت.
تیم تبریز در دهه ۵۰ با هدایت بیوک صباغ
بیوک صباغ در دهه ۵۰ هم سرمربی تیم منتخب جوانان تبریز را برعهده داشت که حاصل آن یک نایب قهرمانی و یک عنوان سومی در کشور بود.
وی به عنوان مربی مدرس در دانشگاه تبریز هم فعالیت داشت و هدایت تیم فوتبال دانشگاه تبریز هم با مرحوم بیوک صباغ بود.
آخرین حضور بیوک صباغ در ورزشگاه تختی تبریز- تابستان ۱۳۹۷
مسابقات ۴ جانبه نکوداشت بیوک صباغ که توسط هیات فوتبال برگزار شد
از راست: پزشکیان، صباغ، کوشافر، بهتاج، ششگلانی
صباغ هم در دوران بازیکنی و هم در دوره مدیریت به افتخاراتی دست یافت که کسب این عناوین برای فوتبالیستهای امروز فوتبال تبریز تقریبا غیرممکن است.
شاگردان صباغ که در سوگ از دست دادن پدر فوتبال تبریز هستند، از ویژگیها و خصوصیات استاد خود میگویند:
عکس بعد از تمرین تیم منتخب آذربایجانشرقی در اواسط دهه ۶۰
صباغ ایستاده نفر اول از راست و مهدی نوعبشر ردیف نشسته نفر اول از سمت چپ
مهدی نوعبشر: همیشه هوای بازیکنانش را داشت
دروازهبان سابق تیم منتخب آذربایجانشرقی و تراکتور گفت: برای من افتخار بزرگی بود که در تیم منتخب آذربایجانشرقی شاگرد مرحوم استاد صباغ بودم ؛ایشان رفتار پهلوان منشانهای با شاگردانش داشت و مانند یک پدر برای ما بود و همیشه هوای بازیکنان تیمش را داشت.
مهدی نوعبشر افزود: بارها بازیکنان تیم برای مشکلات شخصیشان به وی مراجعه میکردند و استاد صباغ برای حل مشکلات آنان هر آنچه از دستش برمیآمد، انجام میداد.
وی با بیان خاطرهای از زنده یاد صباغ میگوید: در سال ۶۵ و در بازی تیم منتخب آذربایجانشرقی با مازندران من درون دروازه تیم قرار داشتم و در نیمه اول یک گل بد خوردم. در بین نیمه از آقای صباغ خواستم من را تعویض کند چون شرایط روحی خوبی نداشتم اما ایشان قبول نکرد و گفت: برو و با تمام قدرت به بازیات ادامه بده.
نوعبشر افزود: آن روز، روز من نبود و جو سنگین حضور ۳۰ هزار تماشاگر و اشتباه من در نیمه اول، فشار زیادی ایجاد کرده بود و در نیمه دوم هم یک گل دیگر خوردم که باز هم من در این گل عملکرد خوبی نداشتم و مورد اعتراض تماشاگران حاضر در باغشمال قرار گرفتم.
وی بیان داشت: در دقیقه ۸۰ بازی قادر دانشمهر به جای من وارد میدان شد، اما بیوک صباغ هنگام تعویض آمد و من را از پشت دروازه به آغوش کشیده و با احترام به نیمکت تیم برد و در کنار خود نشاند و من چنان شرمنده رفتار و بزرگمنشی ایشان شدم که اصلا بازی و اشتباهاتم را فراموش کردم.
نوعبشر گفت: درگذشت استاد صباغ ضایعه جبرانناپذیری برای فوتبال تبریز بود. روحش شاد.
کریم پاداش و دبیری در عیادت از بیوک صباغ سال ۱۳۹۷
کریم پاداش: در سوگ پدر فوتبال آذربایجان، شادروان حاج آقا بیوک صباغ جدیری
مدیر سابق تیم فوتبال تراکتور گفت: مشیت الهی بر این تعلق گرفته که روزهای نخستین فصل خزان گلی از فوتبال تبریز را چیده و فوتبالدوستان منطقه را ماتمزده نماید و این بارزترین تفسیر فلسفه آفرینش در فراخنای بیکران هستی و یگانه راز جاودانگی اوست.
کریم پاداش ادامه میدهد: تسلیت واژه کوچکی است در مقابل غم عظیم و درد بزرگی که بر دوش خانواده معزز ایشان سنگینی خواهد کرد.
وی گفت: مسلما یاد و خاطره بزرگمرد فوتبال و ورزش شهر و دیارمان مختص یک رشته نیست و جامعه ورزشیمان در غم و اندوه فقدان آن نازنین مرد که به اخلاقمداری و متانت و مدیریت و نظم و ادب و مرام و مهربانی، شهره آفاق بود و فراتر از استان محبوبیت و جایگاه و ارزشی ویژهای داشت برهیچکس پوشیده نیست و اندوه و غصه همگان از رحلت ایشان به دیار باقی، نشان از عمق علاقه و دوست داشتن ایشان میباشد.
کریم
پاداش در ادامه متذکر شد: خاطرهای شیرین از بزرگواری آن مرحوم دارم،
زمانی که به عنوان مسوول باشگاه تراکتورسازی منصوب شدم حاج آقا صباغ هم
سرمربی تیم ماشینسازی بودند روزی با مهربانی و پند و راهنمائی پدرانه به
من توصیه کرد که مواظب کارها و فوت و فن مدیریتی باشم و گول شایعهها و حرف
و حدیثهای دلالان، مبنی بر درخواستهای آنچنانی بازیکنان را نخورم. چون
هر دو تیم مربوط به شهرمان هستند و فرقی هم ندارند. البته آن روزگاران هر
دو تیم پا به پای هم در رقابتها حضور مقتدرانهای داشتند و این مشاوره
نشان از روح بلند و پدرانه ایشان بود. روحشان شاد و قرین رحمت الهی باد.
زنده یاد بیوک صباغ در تمرین تیم آرسنال تبریز در اواسط دهه ۸۰
حسین کریمی: استاد صباغ نظم را در فوتبال تبریز حاکم کرد
بازیکن سابق تیم تراکتور گفت: مرحوم صباغ، مدیر، مدبر، متعصب و دلسوز فوتبال تبریز بود و علاقه خاصی به ایجاد نظم و ترتیب در تیمهای تحت اختیارش داشت و شخصیت والای ایشان باعث شده بود که اهالی ورزش و فوتبال احترام خاصی برای ایشان قائل شوند.
حسین کریمی افزود: شخصیتی که بیش از نیم قرن در فوتبال تبریز بر سر زبانها بود و زحمات زیادی برای اعتلای و سرافرازی فوتبال تبریز متحمل شد و به همین دلیل به وی لقب پدر فوتبال تبریز را داده بودند.
پیشکسوت
فوتبال تبریز گفت: استاد صباغ در تیمهای شاهین تبریز، تاج سابق،
تراکتورسازی تبریز و منتخب تبریز سابقه بازی داشته و در سال ۱۳۴۳ به تیم
ملی دعوت شد و در کسوت مربیگری هم هدایت تیمهای تراکتور، منتخب
آذربایجانشرقی، منتخب جوانان تبریز، ماشینسازی و دانشگاه تبریز را برعهده
داشته است و افتخارات بیشماری را برای فوتبال تبریز کسب کرده است که در
زمان بازیکنی قهرمانی با تیم منتخب تبریز و در زمان مربیگری نایب قهرمانی
با تیم منتخب آذربایجانشرقی در سال ۱۳۶۵ بخشی از این افتخارات بود و بعد
از بازنشستگی از دوره بازیکنی، تیم پیشکسوتان فوتبال تبریز با نام آرسنال
را تشکیل داد و نزدیک به ۴۵ سال برای این تیم زحمت کشید.
بیوک صباغ ایستاده نفر وسط و حبیب چرندابی نفر نشسته
عکس دهه ۶۰ ورودی سالن شهید صمد اقدمی تبریز
حبیب چرندابی: صباغ، دهداری فوتبال تبریز بود
پیشکسوت ورزشی آذربایجان گفت: بی تردید مرحوم صباغ یکی از اسطورههای فوتبال تبریز و آذربایجان بود که در دهه ۴۰ و ۵۰ مایه مباهات فوتبال آذربایجان بود و همه به او میبالیدند.
حبیب چرندابی افزود: ایشان از زمانی هم که لباس مربیگری را بر تن کرد روند موفقیتآمیز خود در فوتبال را ادامه داد. وی جزو موسسان باشگاه تراکتور بوده و در زمانی که مربی این تیم بود، با بازیکنان بومی روحی تازه در کالبد تیم تراکتور دمید و اکثر بازیکنان تاج و شاهین تبریز به خاطر صباغ به تیم نوپای تراکتور پیوستند؛ مربیگری و مدیریت صباغ به قدری مدبرانه بود که در این چند جمله نمیشود، وصف کرد.
چرندابی از خاطراتش در مورد مرحوم صباغ میگوید: تواضع و فروتنی از خصوصیات بارزش بود و یادم می آید در بازی منتخب آذربایجانشرقی با اصفهان در شهر اصفهان، آقای صباغ که همانند دهداری محجوب و بدون حاشیه بود، در گوشهای از زمین شاهد گرم کردن بازیکنان تیمش بود. اصغر، تدارکات تیم منتخب آذربایجانشرقی هم با گرمکن تازهای که بر تن کرده بود در کنار بازیکنان بود و خبرنگاران اصفهانی وی را با آقای صباغ اشتباه گرفته و در حال مصاحبه از وی بودند. من به استاد صباغ گفتم که ظاهرا خبرنگاران اشتباهی به جای شما از تدارکات تیم مصاحبه میگیرند. استاد متواضعانه گفت: اشکالی ندارد، تدارکات در تیم کمتر از مربی زحمت نمیکشد و این نشان از دل بزرگ و طبع بلند مرحوم صباغ داشت.
تیم دانشگاه تبریز سال ۱۳۷۱- ورزشگاه دانشگاه تبریز
بیوک صباغ سرمربی تیم دانشگاه تبریز و یونس قربانی نشسته از راست نفر دوم
یونس قربانی: استاد صباغ همیشه احترام به قانون و داوران را به بازیکنانش گوشزد میکرد
بازیکن سابق تیم دانشگاه تبریز گفت: استاد صباغ که بنده افتخار شاگردی ایشان را طی سالهای ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۱ در تیم فوتبال دانشگاه تبریز داشتهام بسیار منضبط، پایبند به نظم و رعایت نظم را در همه شئونات مورد توجه قرار میدادند. همه را به خوب درس خواندن، منظم بودن در امور و داشتن شخصیت و اخلاق مناسب دعوت مینمود و به صورت غیرمستقیم آموزش احترام به قانون، داور، رعایت نظم و اخلاق ورزشی را مورد توجه جدی قرار میداد.
یونس قربانی افزود: یادم هست همیشه بازی سالم و تلاش حداکثری را به بازیکنان گوشزد میکرد و در همه حال وظیفه بازیکن را تلاش، دوندگی و احترام به داور بیان میکرد. بسیار انسان باشخصیتی بود و همیشه با ما که دانشجو و به نوعی بازیکن جوانی در تیم محسوب میشدیم با وجود سن بالا ایشان با احترام برخورد می کرد. همیشه خوش مشرب، خندهرو و علیرغم دیسلپین بالا بسیار، انسان با احساس و دوست داشتنی بود و به هنگام صدا زدن اسامی، بازیکنان را با لفظ آقا مورد خطاب قرار میداد.
این مدرس دانشگاه تصریح کرد: بدون توجه به اسم و رسم افراد در ارنج تیم و بازی دادن، به کیفیت فنی، نظم، حضور مرتب در تمرینات و تلاش و فعالیت بازیکنان چه در در تمرینات و چه در اردوی مسابقات بسیار حساس بوده و همیشه بازیکنان را به تحصیل و کسب دانش در کنار ورزش و بازی فوتبال تشویق مینمودند.
قربانی گفت: درگذشت این ابرمرد فوتبال آذربایجان را به خانواده محترمشان، ورزش آذربایجان بهویژه فوتبال آذربایجان که به معنی واقعی کلمه پدر فوتبال آذربایجان نامیده میشد، تسلیت عرض مینمایم.
- منبع خبر : فارس
